Spinnen en nederlanders

Spinnen, hele, grote, harige, spinnen. Als ik 1 ding op deze wereld verafschuw zijn het wel deze langpotige bewegende monsters. Groot of klein, als ik er 1 spot ren ik gillend heel hard weg. En ik, noa zijnde had niet echt goed nagedacht dat er wel hele grote spinnen in de jungle konden zitten. De eerste die ik zag zat in een palmboom, 200 meter verwijderd van mijn kamer, de 2de zat op het dak van het restaurant, en de 3de zag ik wegschieten in mijn badkamer. Vre se lijk. Voor mijn part mogen er 100 slangen over me heen glibberen of 200 naalden in me gestoken worden, als er maar niet zo’n ding bij mij in de buurt komt. Nadat ik (verassend) goed en nachtmerrieloos had geslapen moest ik om 4 uur opstaan zodat we om 5 uur de jungle in konden. Het had precies de dag ervoor geregend, dus de jungle was 1 grote modderzooi. We moesten 2 uur lang lopen door de hitte en terwijl ik ongelofelijk hard liep te lachen om de gekke slipbewegingen van olaf en jelle, ging ik natuurlijk als eerste vol op mn bek in de modder. Nu ik weer gedoucht in de koelte van cusco zit, droom ik nog steeds van de prachtige vogels, apen en otters die we gezien hebben. Ik heb geen spinnen meer voorbij zien rennen en dat mag voor een tijdje wel zo blijven. Er is ook weer een nieuwe nederlander (daan) gearriveerd in de studenten residenties en terwijl we samen chips, lolly’s en chocola zitten te eten onder het genot van ongelofelijk foute nederlandse muziek, voel ik me weer even helemaal thuis.